17 Νοε. 2018

...Από το Προσωπικό ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ..

09 ΜΑΡΤΙΟΥ 1988

...Τώρα στα δικά μου.

  Είναι η πρώτη εβδομάδα που βγάζω όλο το πρόγραμμα - δόξα το Θεό - χωρίς κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα. Τις προηγούμενες εβδομάδες λόγω τραυματισμών και στα δύο γόνατα δεν έκανα κανονικά.

 Όλα άρχησαν μετά το κτύπημα στην Χαλκίδα. Αλλά σιγά σιγά άρχισα τώρα να ξαναβρίσκω τον εαυτό μου. και πιστεύω ότι αυτήν την Κυριακή στα Τρίκαλα να είμαι σε πολύ καλή κατάσταση. 

  Αν όλα πάνε καλά μέχρι τέλος της περιόδου του χρόνου πια δε θα λέγομαι παίχτης Β' Εθνικής αλλά Α' Εθνικής.

  Γεγονός είναι ότι πριν λίγο καιρό με είχε επηρεάσει ο αισθηματκός μου τομέας και είχα χάσει την αυτοπεποιθησή μου. Αλλά την προηγούμενη και ειδικά την τωρινή εβδομάδα βλέπω να ανεβαίνω όλο και πιο πολύ. Ελπίζω να ανέβω ακόμα περισότερο και να κρατηθώ μέσα στα αγωνιστικά πλαίσια που μου επιτρέπουν να είμαι βασικός.

 Αξιοσημείωτο όλης αυτής της περιόδου είναι ότι απο εκεί που είμουνα ερασιτέχνης κατάφερα τώρα να είμαι βασικός στην πρώτη ομάδα. και νομίζω ότι το αξίζω γιατί έχω κάνει πολλές θυσίες για να φτάσω μέχρι εδώ.

 Στις 28/2/88 είχαμε την χοροεσπερίδα μας στο κεντρο 'ΛΕΩΦΟΡΟΣ'. Η τύχη μου ήταν πολύ εκκεντρική αφού κέρδισα το ακριβότερο δώρο της λαχειοφόρου. Ποιό ήταν ; Μα φυσικα ενα VIDEO!!!

  Αλλα την επόμενη μέρα ήταν η χειρότερη μέρα που πέρασα στην ζωή μου. Από κει που πίστευα ότι θα άρχιζα κανονικά προπονήσεις η 29η Φεβρουαρίου ήταν μαρτύριο ...είχα κάποιες στομαχικές διαταραχές που μ έστειλαν νοσοκομείο στις πρώτες βοήθειες στον <ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ> και αφού είδαν ότι είχα τρομερούς πόνους με κράτησαν μέσα με ορο και με θεραπευτική αγωγή. Αφού τόσο πολύ πονούσα που τους έλεγα ...φέρτε ένα γιατρό να μ ανοίξει το στομάχι μου να μου τα βγάλει όλα!! Αφού μου καναν ένεση BUSCOPAN και δεν με έπιανε από την νευρικότητα που είχα. Ευτηχώς το άλλο πρωί ήμουν καλύτερα και μ άφησαν να φύγω. Ξέχασα να γράψω ότι ήμουνα στον 8ο όροφο στο 854 με άλλα 5 άτομα που το βράδυ λόγω των έκτακτων περιστατικών γίναμε 8!!

  Το πρωί ήρθαν να με επισκεφθούν η ..., ο Ανδρέας Μαγγιώρος και ο προπονητής μου Κος Τάκης Ασημακόπουλος αλλά είχα φύγει για το σπίτι. Ευτηχώς συνήλθα γρήγορα και μπόρεσα να ετοιμαστώ για τον αγώνα με την Ξανθη (1-1).


 

ΠΕΜΠΤΗ 11 ΜΑΡΤΙΟΥ 1988  / 12:07 Μ.Μ.

Μόλις έφαγα για μεσημεριανό. Το πρωί πήγα στον Κλήμη γιατί με είχε πιάσει η γάμπα μου. Ευτηχώς δεν είναι τίποτα το ανησυχητικο. Είναι λέει από κούραση και λόγω του κακού αγωνιστικού τερέν που προπονούμαστε. Εντωμεταξύ περιμένουμε αυτές τις μέρες να πληρωθούμε το μισθό του Φεβρουαρίου.

 Στα Τρίκαλα που παίζουμε την Κυριακή κατα 90% παίζω βασικός. Αυτήν την εβδομάδα έχω κάνει πολύ καλή προετοιμασία και ελπίζω να πάω πολύ καλά....

.... Πήρα τα πράγματά μου πήγα προπόνηση. Φυσικά ήμουν κάπως κουρασμένος αλλά δόξα το Θεό η προπόνηση βγήκε. Το βράδυ πήγαμε στα <KANGOO> μαζί με τον Βλαχο Μ., Κουρκούνα Ν., Ράμμο Η. και καθήσαμε και φάγαμε.

  Ύστερα φυσιοθεραπεία στον Κλήμη. Μάλιστα στο τρένο βρήκα και τον Βολωνακη από την ΑΕΚ και μιλήσαμε για διάφορα περί του ποδοσφαίρου. ...

....Άυριο το απόγευμα θα είμαστε στα Τρίκαλα για να παίξουμε με την ομώνυμη. Έχουμε ραντεβού η αποστολή στις 11:00 π.μ. έξω από το γήπεδο. Στην σημερινή προπόνηση τα πήγα αρκετά καλά. Μάλιστα έβαλα και το μοναδικό γκολ της ομάδος μου που δεν ήταν άλλη από τους βασικούς. Πιστεύω ότι βρίσκομαι σε καλή κατάσταση. Και η ψυχολογία μου είναι αρκετά ανεβασμένη. ...


ΔΕΥΤΕΡΑ 14 ΜΑΡΤΙΟΥ 1988  / 20:11 Μ.Μ.

  έχω πολλά γεγονότα να διηγηθω. Αυτές οι τρεις μέρες ήταν γεμάτες νέες εμπειρίες που δεν έχω ξαναζήσει. Πρώτα αρχίζουμε από τις 12/3/88. Το πρωί 11:00 π.μ. είχαμε συγκέντρωση και αναχώρηση για Τρίκαλα. Στο δρόμο σταθμεύσαμε για φαγητό στα Καμένα Βούρλα. Έπειτα κάναμε δύο με τρείς ώρες και φτάσαμε στα Τρίκαλα.

  Μείναμε στο ξενοδοχείο <DIVANI>. Στο δωμάτιο 502 είμουνα μαζί με τον Βλάχο και τον Κουρκούνα. Θέα απέναντι είχαμε κάτι πολυκατοικίες, ενώ τα άλλα δωμάτια από την άλλη πλευρά είχαν θέα το ποτάμι και την πλατεία. ...

...Κοιμηθήκαμε στις 1:00μ.μ. 1:30μ.μ....

 Έτσι φτάσαμε στην επόμενη μέρα Κυριακή 13/3/88. Το πρωινό κύλισε ήρεμα. Αφού κάναμε τακτική γύρω στις 10:30π.μ. με 11:00π.μ. ύστερα φάγαμε και ετοιμαστήκαμε για τον αγώνα. 

   Το απόγευμα αυτό έτυχε να έχω μια άσχημη εμπειρία που πιστεύω να μην μου ξανατύχει. Στο 43' λεπτό και ενώ το σκορ ήταν 0 - 0 ο διατητης μου έδειξε κόκκινη κάρτα και την άγουσα για τα αποδυτήρια. Ενα γήπεδο απο τα πρώτα λεπτά  με έβριζε. Και όπως πάντα εγώ έκανα το παιχνίδι μου. Σκληρά , δυνατά αλλά ποτέ αντιαθλητικα.

  Ευτηχώς ο προπονητής μου και ο πρόεδρος με δικαιολόγησαν λέγοντας ότι δεν έφταιγα , αλλά επειδή ο διατητής έδειξε κόκκινη κάρτα σε έναν παίκτη των Τρικάλων - Τσιρώνη - για να μην γίνει σύρραξη απέβαλε και εμένα. Όλο το γήπεδο τα είχε βάλει με μένα. Μέχρι και την ώρα που πήγα στον πάγκο τον έσπασαν στην κυριολεξία. !!

  Το δεύτερο ημίχρονο εγώ και ο τραυματίας Σβορώνος δεν τον είδαμε αφού είμασταν στα αποδυτήρια. Τελικό σκορ  1-1 ...

...Το βράδυ φάγαμε στα Καμένα Βούρλα μαζί με την ΠΑΕ Λαρισα. Σπίτι γύρισα 11:55μ.μ.